- TITIA
- TITIAApud Apollonium, Argon. l. 1.Μητέρα Δινδυμίην, πολυποτνίαν ἐγκαλέοντες,Ε᾿νναέτιν Φρυγίης, Τιτίην θ᾿ ἅμα, Κυλληνόντε.Matrem Dindymenen multum vener andam invocantes,Habitatricem Phrygiae, Titiam que simul, et Cyllenum.Milesiorum fuit Dea, cui, ut et Cylleno, eos, quando Rheae sacrificabant, prius rem divinam fecisle, docet Scholiastes ex Menandro. Tellus scil. qualis primo fuit, rudis nempe et inculta, aquis item obruta, eoque lutosa, iuxta veterem Gentium Theologiam, diocta est Τιθέα, ab Hedr. tith, h. 3. lutum. Hinc itaque ea Titia, sed et filii eius Titanes ab eadem origine, quasi πηλόγονοι, lutigenae, vel terrigenae, uti Floro dicuntur l. 1. c. 17. etc. quam in rem vide Vosl. de Idolol. l. 2. c. 2.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.